Βελτίωση βατότητας πέντε αγροτικών δρόμων μήκους 14 χλμ στην Κέα

Δήμος Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη: Πρόγραμμα διάσωσης των προσφυγικών σε συνεργασία με το ΕΜΠ
7 Νοεμβρίου 2022
Δήμος Αμπελοκήπων -Μενεμένης: Εξοικονόμηση ενέργειας κατά 60% για το διάκοσμο των Χριστουγέννων
7 Νοεμβρίου 2022
Show all

Βελτίωση βατότητας πέντε αγροτικών δρόμων μήκους 14 χλμ στην Κέα

Τη δανειακή σύμβαση με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, υπέγραψε η δήμαρχος Κέας, Ειρήνη Βελισσαροπούλου, για την εκτέλεση του έργου «Βελτίωση Βατότητας Αγροτικής Οδοποιίας Νήσου Κέας», το οποίο εντάχθηκε στο Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» τον περασμένο Μάρτιο.

Το έργο αφορά στη βελτίωση της βατότητας πέντε αγροτικών οδών, συνολικού μήκους περίπου 14 χλμ. και το ποσό της χρηματοδότησης του είναι 1.273.939,73€.

«Πρόκειται για ένα έργο που θα δώσει λύση στο χρόνιο πρόβλημα της βατότητας της αγροτικής οδοποιίας του νησιού. Η πρόταση που έχουμε καταθέσει περιλαμβάνει οδοστρωσία και διάνοιξη τάφρων σε νευραλγικά σημεία του αγροτικού οδικού δικτύου και αυτή είναι η πρώτη φορά που ο Δήμος μας παίρνει χρηματοδότηση για τέτοιου είδους έργο», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, σε σχετική ανακοίνωση.

Τμήματα αγροτικών οδών που θα βελτιωθούν:

Από την περιοχή Φωτημάρι μέχρι την διασταύρωση με την οδό που συνδέει την Ιουλίδα με την Μονή Καστριανής.
• Από τον οικισμό Πέρα Μεριά μέχρι την περιοχή Συκαμιά.
• Από την Επ. Οδό Ιουλίδας Κάτω Μεριάς μέχρι τον οικισμό Ατζερίτη.
• Από την περιοχή Φούσκη μέχρι την οδό που συνδέει την Κάτω Μεριά με τον Κούνδουρο στην περιοχή Κοκκινάδα.
• Από την οδό που συνδέει την Κάτω Μεριά με τον Κούνδουρο μέχρι την περιοχή Λιπαρό.
«Το έργο είναι καίριας σημασίας, καθώς βασική ασχολία των κατοίκων της Κέας ήταν και παραμένει η γεωργία και η κτηνοτροφία, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύσσεται δυναμικά και ο τριτογενής τομέας του τουρισμού», αναφέρει ο Δήμος και προσθέτει ότι σε όλα τα παραπάνω θα συμβάλουν οι βελτιώσεις των αγροτικών οδών, που θα διευκολύνουν την πρόσβαση στη γεωργική γη και τις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Φυσικό επακόλουθο θα είναι η μείωση του κόστους μεταφορά των προϊόντων, η ταχύτερη και ευκολότερη πρόσβαση των γεωργικών μηχανημάτων, άρα και η αύξηση της αποδοτικότητας και, τέλος, η ταχύτερη και ασφαλέστερη μεταφορά των ευπαθών προϊόντων.