Ήταν στις 6 του περασμένου μηνός όταν η Κέρκυρα «ξύπνησε» με μια είδηση που στο μυαλό των ανθρώπων έμοιαζε, με την λύτρωση των αρχαίων τραγωδιών, είτε κατά άλλους, για ένα ακόμη σύγχρονο θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα. Απέναντι στις τραγικές εικόνες των σωρών σκουπιδιών στους δρόμους, που οδηγούσαν την Κέρκυρα μόνο στην δυσφήμηση, το καλοκαίρι του 2018 και κρατούσαν τις οθόνες της ενημέρωσης των δυνητικών πελατών της, πλημμυρισμένες με πολλαπλές αιτίες αποφυγής επιλογής της, ως τουριστικού προορισμού, ξαφνικά μαθεύτηκε ένα νέο που μονοκονδυλιά φαινόταν πως θα μπορούσε να αντιστρέψει όλες τις δυσμενείς συνέπειες του παρελθόντος.
Συγκεκριμένα ένας Ευρωπαϊκός Κυβερνητικός-μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός με μέλη Φορείς Διαχείρισης Απορριμμάτων και Δήμους 17 χωρών της ΕΕ (Municipal Waste Europe) ενημέρωνε την Κερκυραϊκή Κοινωνία πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητά ένα κατάλληλο νησί (τόσο πληθυσμιακά αλλά και με κριτήρια μεγέθους) που αν συναινούσε, θα μπορούσε να μετατραπεί, στο νησί πρότυπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαχείρισης απορριμμάτων με την υιοθέτηση της φιλοσοφίας των μηδενικών αποβλήτων, που βέβαια αποσκοπεί στην ταχεία μείωση των υπολειμμάτων προς ταφή, καθώς είναι εύκολα κατανοητό πως πυκνοκατοικημένα νησιά δεν διαθέτουν με ευκολία επαρκείς χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.
Η πρόταση μπορεί να έπεσε για ορισμένους ως κεραυνός εν αιθρία αλλά στην πραγματικότητα ως ιδέα και πρόταση υπήρχε από τον περασμένο Οκτώβριο καθώς η Γενική Γραμματέας του συγκεκριμένου Οργανισμού συμμετείχε ως ομιλήτρια μιας ημερίδας στο νησί που διοργάνωσε τότε ένας σύλλογος με πρωτότυπο καταστατικό, πρωτοποριακός στην Ελλάδα για την μελέτη των βέλτιστων μεθόδων και λύσεων διαχείρισης απορριμμάτων και της προβολής τους στην κοινωνία, το «Παρατηρητήριο Διαχείρισης Απορριμμάτων Κέρκυρας». Η Κυρία Vanya Veras από εκείνο το βράδυ του Οκτωβρίου κάλεσε τους Δήμους της περιφερειακής ενότητας Κέρκυρας(3 Κέρκυρας & 1 Παξών) να ανταποκριθούν στο κάλεσμά της , να γίνουν μέλη του Συνδέσμου της, να λάβουν τεχνογνωσία αιχμής και πρόσβαση σε περισσότερα χρηματοδοτικά εργαλεία συμμετέχοντας στις εργασίες ενημέρωσης και ανταλλαγής γνώσης του Συνδέσμου στις Βρυξέλλες.
Μάλιστα για αυτόν τον σκοπό απεύθυνε και νέα πρόσκληση τον περασμένο Νοέμβριο, χωρίς επιτυχία. Αυτό όμως που άλλαξε από τον Οκτώβριο ήταν αφενός η πρόθεση κι ενός άλλου Ευρωπαϊκού Οργανισμού, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων να χρηματοδοτήσει πλήρως, ένα πρόγραμμα για την δημιουργία ενός νησιού προτύπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαχείρισης απορριμμάτων με την υιοθέτηση της φιλοσοφίας των μηδενικών αποβλήτων και τον μελετητή που θα συνέτασσε το καταλληλότερο τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων. Μετά από την ύπαρξη και την εμπειρία 400 πόλεων στην ΕΕ χαρακτηρισμένων ως «μηδενικών αποβλήτων» με εξοντωτική προσήλωση στην Διαλογή στην Πηγή (ΔσΠ) ήρθε η ώρα αναζήτησης ενός νησιού , να αποτελέσει το νησιωτικό παράδειγμα προς μίμηση.
Η πρόταση διατέθηκε προς εξέταση από την τοπική κοινωνία (δια μέσου της τοπικής αυτοδιοίκησης) που ενημερώθηκε και με μια δεύτερη επιστολή λίγες ημέρες αργότερα και για το περιορισμένο χρονικά της διαθεσιμότητας, της δυνατότητας. Οι λόγοι προφανείς, καθώς αυτή οφείλει να είναι μια δυνατότητα που με διαφάνεια οφείλει να ξοδευτεί για τα συμφέροντα της Ευρώπης και πρέπει να «σπαταληθεί» από νησί που με σθένος θα την πιστέψει ως λύση και θα την υπερασπιστεί με πάθος.
Καθώς στις 6 Μαρτίου θεωρητικά λήγει η προθεσμία που χορήγησε ο Municipal Waste Europe στην Κέρκυρα να δηλώσει την θέλησή και το ενδιαφέρον της για συμμετοχή στο πρόγραμμα και μόνον ο Δήμος της Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων έλαβε απόφαση στο Δημοτικό του Συμβούλιο να εξετάσει τις δυνατότητες που δίδονται από την πρόταση αποστέλλοντας μια σχετική επιστολή, είναι φανερό πως μάλλον η Κερκυραϊκή κοινωνία δεν βρίσκεται μπροστά σε μια λύση του προβλήματος από τον «από μηχανής θεόν» αλλά μπροστά σε μια ακόμη ευκαιρία που χάνεται.
Αν κάτι είναι βέβαιο αυτό είναι πως, σίγουρα πολλοί άλλοι ελληνικοί νησιωτικοί προορισμοί, την φθονούν για την ευκαιρία που της προέκυψε από το πουθενά και πολλοί θα ήθελαν να είναι στην θέση της. Ίσως κιόλας τώρα πολλές άλλες κοινωνίες ενδιαφερθούν για εκείνο το καταστατικό και το Σωματείο που κατόρθωσε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα «το Παρατηρητήριο Διαχείρισης Απορριμμάτων Κέρκυρας» να οδηγήσει με μια εκδήλωση σε μια τέτοια δυνατότητα για τον τόπο τους και το μιμηθούν.
Από την άλλη λίγες ημέρες μόνο αρκούν για να διαπιστωθεί πως είτε οι Κερκυραίοι επιλέγουν μαζικά την μυστική διπλωματία και έχουν λόγω του Αγίου Σπυρίδωνα μια ευκολία στα θαύματα της τελευταίας στιγμής, είτε όλη αυτή η ιστορία καταλήξει σαν μια στενάχωρη ανάμνηση που θα μοιράζονται στο μέλλον οι επερχόμενες γενεές μιλώντας για χαμένες ευκαιρίες. Λίγες ημέρες υπομονή, θα δείξει.