Όσοι την έχουν είναι εκείνοι που μπορούν να αλλάξουν το πολιτικό σύστημα με δημοκρατικό τρόπο

Η Απλή Αναλογική θέλει άλλη πολιτική κουλτούρα

Του Άγγελου Νταβία

Επικεφαλής Οργανωτικού Πράσινου Κινήματος

Υπ. Βουλευτής Βόρειου Τομέα Β’ Αθηνών

Είχα πρόσφατα μια πολιτική συζήτηση με έναν κολλητό που ακόμα έχει απορίες και επιφυλάξεις για το τι κάνουμε, ποιοι είμαστε και πώς βλέπουμε τα πράγματα στο ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ.

Είναι δυσκολόπιστος και με άποψη, γι΄ αυτό άλλωστε είναι κολλητός μου.

Η συζήτηση ήταν πολύ καλή, αφού ο φίλος μου χρησιμοποίησε τις στοχευμένες ερωτήσεις και την διαλεκτική για να “τεστάρει” σε βάθος τις θέσεις μας αλλά κυρίως την θέση μας στις μετεκλογικές εξελίξεις αν μπούμε στην βουλή.

Είναι παλιός, έχει πληροφόρηση και ξέρει ότι ο στόχος μας δεν είναι ανέφικτος οπότε έκανε ερωτήματα ουσίας.

Θα προσπαθήσω να μαζέψω το αποτέλεσμα της συζήτηση όσο γίνεται πιο λακωνικά παρόλο που ήταν μια μακρά συζήτηση.

Πιστεύω ειλικρινά ότι αν τα παρακάτω γίνουν κατανοητά τότε έχουμε δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεται και ο πιο δύσπιστος υποψήφιος πολιτικός μας συνεργάτης. Για τους αντιπάλους ή εχθρούς, έτσι και αλλιώς …. τσάμπα κόπος.

1. ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ – ΤΟΜΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Το θεμελιώδες πλαίσιο που καθορίζει την πολιτική μας ταυτότητα είναι – βεβαίως – η ΠΡΑΣΙΝΗ ατζέντα όπως διαμορφώνεται αυτή στην ευρωπαίκή πράσινη πολιτική οικογένεια με εξειδικεύσεις και διακριτές απόψεις όσο αφορά τα ζητήματα που αφορούν τα εθνικά μας διακυβεύματα. Τα ζητήματα της πράσινης μετάβασης, σε μια δημοκρατική και πολιτισμένη κοινωνία που θα λειτουργεί με συλλογικές αρχές βιωσιμότητας για τις επόμενες γενιές αποτελούν τον λόγο που κατεβαίνουμε στον πολιτικό στίβο. Διότι δυστυχώς δεν τα θεωρούμε αυτονόητα και πιστεύουμε ότι απαιτείται βαθιά τομή στην κατεστημένη πολιτική πρακτική (το πολιτικό γίγνεσθαι για τους παλαιούς) την οποία θέλουμε να υπηρετήσουμε.

2. ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ: ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

Το πολιτικό εργαλείο αλλαγής των κατεστημένων και αποτυχημένων (εκ του αποτελέσματος) πρακτικών είναι για εμάς η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ και η κουλτούρα που απαιτείται για να λειτουργήσει αποτελεσματικά για την χώρα και την κοινωνία.

Δεν το λέμε τώρα, δεν το λέμε ευκαιριακά. Είμαστε σταθεροί και αμετακίνητοι σε αυτό, χρόνια τώρα.

Η απλή αναλογική μαζί με την κουλτούρα που την συνοδεύει όμως, όχι σκέτη.

Είναι ο τελευταίος δρόμος της δημοκρατίας, που δεν έχει εφαρμοστεί ΠΟΤΕ, ούτε καν σε επίπεδο αυτοδιοίκησης αφού όχι μόνο νοθεύτηκε αλλά βιάστηκε προκλητικά από τον αντισυνταγματικό νόμο περί ‘κυβερνησιμόητας’.

Και τελικά αποδεικνύεται ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ σοβαρούς υποστηρικτές στο πολιτικό μας σύστημα που είναι δομημένο στον τρόπο που στήθηκε το νεοελληνικό κράτος – τον διχασμό, τον αυταρχισμό και τον συγκεντρωτισμό που βγάζουν οι ‘νικητές’ απέναντι στους ‘ηττημένους’ κάθε περιόδου – που είναι επιτέλους καιρός να αμφισβητηθεί στην πράξη. ((Με εξαίρεση την περίοδο της εθνικής και κοινωνικής συμφιλίωσης που κατά την γνώμη μου ήταν μόνο η περίοδος 1981- 1989).

Γιατί προσωπικά εκτιμώ ότι δεν υπάρχουν σοβαροί υποστηρικτές της απλής αναλογικής στο υπάρχον πολιτικό σύστημα;

Διότι οι “υποτιθέμενοι” υποστηρικτές της στο μεγάλο πολιτικό κόμμα – τον ΣΥΡΙΖΑ που την έφερε – μπαίνουν στον πολιτικό διάλογο υποστήριξης της” και εφαρμογής της ως ΜΕΣΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ με όρους και προαπαιτούμενα που δεν ξεκινούν από την ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ αλλά ξεκινούν από ανεφάρμοστους και ξεπερασμένους όρους περιχαράκωσης και τελικά αναζήτησης ουραγών και κολαούζων που στην πορεία θα επιχειρήσουν να εξαφανίσουν. (βλ Καμμένος, Βαρουφάκης ή βλέπε πώς λειτούργησαν στον δήμο Χαλανδρίου με την σύμπραξη. Αναζήτησε την πολιτική, προγραμματική σφραγίδα των συμπρατουσών μικρών παρατάξεων στην πολιτική που εφαρμόζεται.)

Δεν γίνεται έτσι! Έτσι καταστρέφεται η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ της απλής αναλογικής.

Έτσι δικαιώνονται και επικρατούν οι υποστηρικτές των ‘συμπαγών, μονοκομματικών κυβερνήσεων’ στην αντίληψη του πολίτη που θέλει μεν να ψηφίσει διαφορετικά, θέλει να υπάρχουν τομές στο αραχνιασμένο, διεφθαρμένο και φαύλο πολιτικό σκηνικό αλλά θέλει να κυβερνηθεί και η χώρα με τρόπο που δεν θα την καταστήσει έρμαιο των εσωτερικών πολιτικών ανταγωνισμών και ερίδων. Όπως γίνεται εδώ και πενήντα χρόνια που λένε και οι “αριστεροί”.

Δεν μπορεί να είσαι με την απλή αναλογική και να λες ότι ‘θα συζητούσα προγραμματική συμφωνία με άλλο κόμμα με την προϋπόθεση ότι θα αλλάξει τον αρχηγό του’.

Αυτά είναι λογικές που εμπεριέχουν φασισμό.

Ούτε να λες ότι είμαι υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας αλλά πρωθυπουργός θα είναι ο δεύτερος ή τρίτος ή τέταρτος σε εκλογική δύναμη πολιτικός αρχηγός ή χειρότερα κάποιος που δεν ψηφίστηκε ούτε καν από την σχετική πλειοψηφία των εκλογέων, γιατί έτσι θες εσύ.

Και βέβαια δεν μπορεί αν είσαι ο επικεφαλής του πεντέκτου κόμματος στην βουλή – ας πω για παράδειγμα ο δικός μας ο Κώστας Καλογράνης για να μην στοχοποιήσω άλλον – και να πεις ‘συζητάω για προγραμματική συμφωνία, αν με καλέσουν οι μεγάλοι που θα λάβουν εντολή σχηματισμού κυβέρνησησς όχι με βάση προγραμματικούς στόχους αλλά με όρο να διαλέξω εγώ τον πρωθυπουργό αλλιώς θα βγω από το κάδρο της ευθύνης και θα αφήσω να οδηγηθεί η χώρα ξανά σε εκλογές για να γίνει μονοκομματική κυβέρνηση του πρώτου κόμματος.

ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ δεν πιστεύω εξ ορισμού διότι την είδα μοναδικός καθοριστής των εξελίξεων επειδή πήρα 3%.

Θα είσαι τουλάχιστον μικρομέγαλος αν το κάνεις – όταν δεν είσαι καραγκιόζης.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ:

Δίνουμε μάχη να μπω σούμετην βουλή με 3 – 4 – 5% (υπάρχει και αυτό το σενάριο του 5% με βάση τις δημοσκοπήσεις των πρεσβειών, πιστέψτε με), θα έχω μια κοινοβουλευτική ομάδα από 11 έως 15 ή (στα όνειρά μας 20) βουλευτών και έχω και 100 σημεία προγραμματικής σύγκλισης.

Και μιλάω με όλους εντός δημοκρατικού, συνταγματικού τόξου που θέλουν να μας καλέσουν να μιλήσουμε όταν θα λάβουν εντολή. Αξιολογήστε τα 100 σημεία που βάζουμε στον τραπέζι λοιπόν.

Δεν θα περιμένουμε εμείς να φτάσει η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Καλογράνη για να κάνουμε πλάκα με την απλή αναλογική και να παραστήσει ο Κώστας τον πρωθυπουργό για μια μέρα. Δεν είμαστε βλαμμένοι εμείς, είμαστε θεσμικοί και ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ την ψήφο του λαού και τον πολιτικό συσχετισμό που θα διαμορφωθεί από αυτήν.

3. ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ, μας αντιτάσουν κάποιοι που είναι “παραδοσιακοί”. Πρέπει να πείτε “ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ και τον ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ’ μας λένε.

Ναι αλλά έτσι αποκλείουμε την δεξιά αντίληψη των μονοκομματικών κυβερνήσεων και της αναπαραγωγής των χρεοκοπημένων λογικών του κράτους λάφυρου, αντιτάσσουμε.

Φέρνουμε τον Μητσοτάκη ή οποιονδήποτε αρχηγό των συντηρητικών μπροστά στο δίλημμα: Τελικά είσαι θεσμικός, δημοκράτης, Ευρωπαίος πολιτικός ή είσαι άλλος ένας επίδοξος – χωρίς λαϊκή εντολή – ιδιοκτήτης του κράτους – κατάλοιπο της τουρκοκρατίας;

Όταν αντιτασσόμαστε ΕΜΠΡΑΚΤΑ στον πυρήνα του συγκεντρωτισμού και του αυταρχισμού, θέτουμε όρια στην απολυταρχική διαχείριση του κράτους από το βαθύ κράτος και τους πολιτικούς του εκπροσώπους που είναι διαχρονικά στα τρία παραδοσιακά κόμματα εξουσίας , εσείς που επιμένετε στο ‘δεν συζητώ με τον ενδεχόμενο πρώτο’ με βλέπεις ως εν δυνάμει σύμμαχό του ενός;

Την ώρα που αναπαράγετε ακριβώς αυτά που βολεύουν την δεξιά νοοτροπία για να παραμείνει απόλυτα επικυρίαρχο το σύστημα που αμφισβητείτε;

Οι Ευρωπαίοι πράσινοι αυτό το διαφορετικό φέρνουν στις προηγμένες ευρωπαϊκές δημοκρατίες: ΤΗΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.

Και τα παραδοσιακά κόμματα εκεί όταν υπογράφουν πολιτικές συμφωνίες ΤΙΣ ΤΗΡΟΥΝ.

Και τελικά αν δεν τις τηρούν ΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΕΦΤΕΙ και ο λόγος δίνεται στον λαό.

Δεν είναι αδιανόητο αυτό. Είναι μέρος του πολιτικού πλαισίου.

Και ξέρεις κάτι εσείς που τα λέτε αυτά και συνεργαστήκατε με τον Καμμένο; Δεν φταίτε τελικά εσείς που τα λέτε ακόμα. Φταίει εκείνος που δεν σας έρηξε αντί να τον εξαφανίσετε

Να γιατί δεν θέλουμε εμείς να διαλέξουμε στρατόπεδο στο νέο διπόλισμο. Διότι δεν έχουμε σκοπό να αναταράξουμε το χρεοκοπημένο παρελθόν και κοιτάμε το μέλλον.

Και διαμορφώνουμε τους πολιτικούς όρους ώστε αν μας δώσει ο λαός την εντολή το μέλλον να είναι περισσότερο ΠΡΑΣΙΝΟ, περισσότερο ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ, περισσότερο πολιτικά ΕΝΤΙΜΟ και η επόμενη διακυβέρνηση της χώρας να υπάρχει η δυνατότητα να είναι ΣΥΓΧΡΟΝΗ και βασισμένη σε ΕΝΤΙΜΕΣ, ΚΑΘΑΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ πάνω στο τραπέζι με βάση τους πολιτικούς συσχετισμούς που θα καθορίσει ο πολίτης με την ψήφο του, όχι το παρελθόν.

HINT 1: Οι υποστηρικτές της απλής αναλογικής, που είναι δημοσκοπικά πίσω να βγουν και να μας πουν ακριβώς τι εννοούν αυτοί προοδευτική διακυβέρνηση, με ποιους θέλουν να συζητήσουν προγραμματικά και σε ποιους τομείς θα ήταν διατεθειμένοι να κάνουν υπαναχωρήσεις από την δική τους μοναδική αλήθεια και αν ισχύει η – πολιτικά ορθή και έντιμη – δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στην ΔΕΘ ότι δεν θέλει να είναι πρωθυπουργός κυβέρνησης ηττημένων. Ίσως αν το κάνουν με ένταση, αν αποσύρουν από την πιάτσα τους εκπροσώπους τους που υπηρετούν τον διχασμό και τον σταλινισμό να ψαλιδίσουν την διαφορά και να πείσουν περισσότερους κεντρώους, δημοκράτες ψηφοφόρους, ώστε να λάβουν την πρώτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του κόμματος που οι Έλληνες έβγαλαν πρώτο. Θέλουν όμως;

HINT 2: Πρωθυπουργέ της χώρας συνέχισε το αφήγημα της διεκδίκησης της αυτοδυναμίας παρά το δημοσκοπικό άτοπό του. Μας βολεύεις εμάς. Ευχαριστούμε.